Er occitan en Catalonha: quines prioritats?

Abstract

Ena escadença deth detzau anniversari dera oficializacion der occitan en Principat de Catalonha (per Estatut d’autonomia de 2006, article 6.5), que comencèc de circular un document, nescut en quadre deth mon associatiu catalan, que se volie ua analisi d’aqueri dètz ans d’oficialitat. Aquera analisi –que non cau bric dobtar dera sua bona volontat– que venguie lèu ua seguida de proposicions adreçades tara administracion e eth poder public catalans, aparentaments entà possar er occitan en Catalonha, damb quauques idèes que virauen plan soent ath torn d’un èish geografic plan aluenhat deth territòri a on er occitan ei parlat. Atau, maugrat qu’ena Val d’Aran non i age cap ne un solet tren (eth temps deth tramvai de Marinhac, qu’arribaue denquias Quate Lòcs, qu’ei ja lonhdan), eth document que proposaue que se prenguesse es mesures necessàries entà qu’er occitan figurèsse en futur enes vagons e enes distribuidors de bilhets des Ferrocarrils de la Generalitat. S’auem liejut coma cau, tà qu’eth mètro de Barcelona siguesse tanben en occitan. Tà qu’eth menut dera cafeteria deth Parlament de Catalonha poguesse èster liejut tanben en occitan. E atau. Qüestions mès o mens chocantes vist a on n’èm sociolingüisticaments e es terribles urgéncies dera lengua en sòn territòri.